Kościół pw. św. Rocha w Proszowie

Pierwsza historyczna wzmianka o osadzie pochodzi z 1245 r. Wówczas to wioska była własnością biskupstwa wrocławskiego. Miejscowość w 1251 r. lokowana została na prawie średzkim. Osada tuż po lokacji w 1253 r. otrzymała kościół pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa

W 1711 r. zmieniono patrona na św. Rocha i tak pozostało do dnia dzisiejszego. Kościół stanowił filię parafii w Krzyżownikach. Obecny kościół konstrukcji zrębowej, z wieżą słupową pochodzi z 1711 roku. Wieża posiada nakrycie ośmiobocznym hełmem gontowym z latarnią.

Wewnątrz świątyni zobaczyć możemy pochodzący z XVIII wieku barokowy ołtarz główny ze świętym Rochem.

Przy ołtarzu znajdują się:

• konfesjonał z XVIII w.
• ława kolektorska z obrazami świętych:
  
  • Joachima
  • Zygmunta
  • Jana Chrzciciela
  • Bernarda

W kościele znajdują się cztery barokowe krucyfiksy z XVIII wieku. Przy ołtarzu głównym zawieszono obraz uwielbienia Matki Bożej z 1664 r.

Świątynia ma dwa ciekawe ołtarze boczne:

• wczesnobarokowy z 1698, zawierający obraz Matki Bożej „Stella Maris”, ufundowany przez właściciela Sadogóry
• barokowy z 1715 roku z obrazem Św. Rodziny i św. Barbary, ufundowany przez Joachima Chocimierskiego, kanonika opolskiego, proboszcza z Krzyżownik i Michalic

Świątynia posiada odnowione, późnogotyckie figury z drzewa lipowego przedstawiające św. Barbarę i Wolfganga z 1514 r.

Na uwagę zasługują:

• późnogotycka rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego z początku XVI wieku
• dwa lichtarze cynowe pochodzące z XVIII wieku
• barokowa ambona z XVIII w., która na korpusie ma malowidła Ewangelistów
• rokokowe organy z 1715 r.
• naczynie do mycia rąk z 1665 r.
• oraz zabytkowy dzwon pochodzący z 1532 r.